Pinzgauer

Opis rasy

PINZGAUER (czyt. pincgauer)

Typ użytkowania: mięsno-mleczny

Ojczyzną rasy Pinzgauer jest Austria. Początkowo była to rasa o wielokierunkowej użytkowości roboczo-mięsno-mlecznej, chowana w rejonach uprawy buraków cukrowych i chmielu. W okresie świetności była najbardziej popularną rasą na terenie Austro-Węgier i nazywała się Pinzgauer Fasel, niestety po I wojnie światowej zaczął się jej regres.

Obecnie rasa cieszy się ponadkontynentalnym zainteresowaniem ze względu na swoje duże możliwości adaptacyjne. Sprawdza się dobrze zarówno w wysokich Alpach (do 2000 m n.p.m.) i śnieżnych rejonach Ameryki Północnej, jak i w gorącym klimacie Afryki i Teksasu. Zwierzęta mogą bez problemów przebywać cały rok na pastwisku.

Zwierzęta są średniej i nieco ponad średniej wielkości o wyjątkowo długim, głębokim i dobrze umięśnionym tułowiu (szczególnie zadu) oraz głębokiej klatce piersiowej i krótkiej głowie. Kończyny są dość mocno zbudowane, o ciemnych, twardych racicach. Masa ciała buhajów to około 1100-1200 kg przy wysokości w kłębie 148-155 cm, masa krów około 650-750 kg przy wysokości w kłębie 138-142 cm. Dobowe przyrosty opasanych buhajków wynoszą średnio 1300 g, jałówek 1000 g. Pinzgauery są rogate ale wyhodowano już linie bezrogie.

Umaszczenie rasy jest niejednolite ale bardzo charakterystyczne. Jest kasztanowate lub kasztanowo-czerwone z białym (mniej lub bardziej szerokim) pasem biegnącym od kłębu, wzdłuż grzbietu i dalej przez zad, podbrzusze aż do mostka. Również boczne partie zadu, ogon, wymię, podudzia i przedramiona są białe. Dalsze części kończyn kolorowe, śluzawica ciemna.

Pinzgauery to rasa długowieczna (często spotyka się nawet 18-letnie krowy), bardzo odporna na schorzenia i późno dojrzewająca. Pierwsze wycielenia jałówek mają miejsce dopiero w wieku 30-36 miesięcy ale później pełną przydatność rozpłodową zachowują przez długie lata. Wycielenia przebiegają bezproblemowo.

Zwierzęta tej rasy bardzo dobrze wykorzystują paszę zarówno na produkcję mleka jak i na produkcję wysokiej jakości mięsa. Mięso jest marmurkowate, drobnowłókniste. Wydajność rzeźna to średnio 55%.

Wykazują się całkiem niezłą wydajnością mleczną i łatwością oddawania mleka. Przeciętna wydajność to około 5000 kg mleka przy zawartości tłuszczu 3,8% i białka 3,4%. Nierzadko zdarza się, że krowy-rekordzistki doją się na poziomie 7000-10000 kg mleka przy zawartości  tłuszczu 5,2-5,8%. Świeże, niepasteryzowane mleko wykorzystywane jest do produkcji półtwardego, dojrzewającego, dość pikantnego sera o niepowtarzalnym aromacie i smaku. Ser ten to tak zwany Pinzgauer Bierkäse (pincgauski ser piwny) wytwarzany przy zachowaniu ostrych wymogów Codex Alimentarius, przez spółkę mleczarską w Maishofen. Jest wyrafinowaną zakąską piwoszy z górnego Tyrolu.

Rasa stanowi ciekawy komponent do krzyżowania towarowego gdyż poprawia umięśnienie oraz zwiększa odporność potomstwa na niekorzystne warunki środowiskowe. Jest to bydło o spokojnym, zrównoważonym temperamencie.

PINZGAUER (czyt. pincgauer)

Typ użytkowania: mięsno-mleczny

Ojczyzną rasy Pinzgauer jest Austria. Początkowo była to rasa o wielokierunkowej użytkowości roboczo-mięsno-mlecznej, chowana w rejonach uprawy buraków cukrowych i chmielu. W okresie świetności była najbardziej popularną rasą na terenie Austro-Węgier i nazywała się Pinzgauer Fasel, niestety po I wojnie światowej zaczął się jej regres.

Obecnie rasa cieszy się ponadkontynentalnym zainteresowaniem ze względu na swoje duże możliwości adaptacyjne. Sprawdza się dobrze zarówno w wysokich Alpach (do 2000 m n.p.m.) i śnieżnych rejonach Ameryki Północnej, jak i w gorącym klimacie Afryki i Teksasu. Zwierzęta mogą bez problemów przebywać cały rok na pastwisku.

Zwierzęta są średniej i nieco ponad średniej wielkości o wyjątkowo długim, głębokim i dobrze umięśnionym tułowiu (szczególnie zadu) oraz głębokiej klatce piersiowej i krótkiej głowie. Kończyny są dość mocno zbudowane, o ciemnych, twardych racicach. Masa ciała buhajów to około 1100-1200 kg przy wysokości w kłębie 148-155 cm, masa krów około 650-750 kg przy wysokości w kłębie 138-142 cm. Dobowe przyrosty opasanych buhajków wynoszą średnio 1300 g, jałówek 1000 g. Pinzgauery są rogate ale wyhodowano już linie bezrogie.

Umaszczenie rasy jest niejednolite ale bardzo charakterystyczne. Jest kasztanowate lub kasztanowo-czerwone z białym (mniej lub bardziej szerokim) pasem biegnącym od kłębu, wzdłuż grzbietu i dalej przez zad, podbrzusze aż do mostka. Również boczne partie zadu, ogon, wymię, podudzia i przedramiona są białe. Dalsze części kończyn kolorowe, śluzawica ciemna. 

Pinzgauery to rasa długowieczna (często spotyka się nawet 18-letnie krowy), bardzo odporna na schorzenia i późno dojrzewająca. Pierwsze wycielenia jałówek mają miejsce dopiero w wieku 30-36 miesięcy ale później pełną przydatność rozpłodową zachowują przez długie lata. Wycielenia przebiegają bezproblemowo.

Zwierzęta tej rasy bardzo dobrze wykorzystują paszę zarówno na produkcję mleka jak i na produkcję wysokiej jakości mięsa. Mięso jest marmurkowate, drobnowłókniste. Wydajność rzeźna to średnio 55%.

Wykazują się całkiem niezłą wydajnością mleczną i łatwością oddawania mleka. Przeciętna wydajność to około 5000 kg mleka przy zawartości tłuszczu 3,8% i białka 3,4%. Nierzadko zdarza się, że krowy-rekordzistki doją się na poziomie 7000-10000 kg mleka przy zawartości  tłuszczu 5,2-5,8%. Świeże, niepasteryzowane mleko wykorzystywane jest do produkcji półtwardego, dojrzewającego, dość pikantnego sera o niepowtarzalnym aromacie i smaku. Ser ten to tak zwany Pinzgauer Bierkäse (pincgauski ser piwny) wytwarzany przy zachowaniu ostrych wymogów Codex Alimentarius, przez spółkę mleczarską w Maishofen. Jest wyrafinowaną zakąską piwoszy z górnego Tyrolu.

Rasa stanowi ciekawy komponent do krzyżowania towarowego gdyż poprawia umięśnienie oraz zwiększa odporność potomstwa na niekorzystne warunki środowiskowe. Jest to bydło o spokojnym, zrównoważonym temperamencie.

Copyright © Kisamen, wszelkie prawa zastrzeżone

web design: www.corsario.pl